Η εκπαίδευση στην ομοιοπαθητική οδοντιατρική επιτρέπει στον οδοντίατρο την εφαρμογή βασικών αρχών της ομοιοπαθητικής στο πεδίο της άσκησης της οδοντιατρικής επιστήμης.

Ως γνώστης της ομοιοπαθητικής φαρμακολογίας,  ο ομοιοπαθητικός οδοντίατρος μπορεί να παρέχει  φροντίδα  σε  ασθενείς  που βρίσκονται ήδη σε αγωγή, αποφεύγοντας κατά την οδοντιατρική πράξη τη χρησιμοποίηση ουσιών που μπλοκάρουν την ομοιοπαθητική θεραπεία. Επιπρόσθετα, ο ομοιοπαθητικός οδοντίατρος έχει τη γνώση και την εμπειρία να χορηγεί εναλλακτικά ομοιοπαθητικά σκευάσματα που βοηθούν την προάσπιση της στοματικής υγείας, αμβλύνουν τα ανεπιθύμητα συμβάματα ορισμένων θεραπειών και συνεπικουρούν στο επιθυμητό θεραπευτικό  οδοντιατρικό αποτέλεσμα.

Κατά την αφαίρεση των  παλαιών μεταλλικών σφραγισμάτων αμαλγάματος ο ομοιοπαθητικός οδοντίατρος ακολουθεί ένα συγκεκριμένο  κι αυστηρό πρωτόκολλο  -εκτός από τη χρήση ελαστικού απομονωτήρα και ισχυρής αναρρόφησης- με τη χορήγηση ομοιοπαθητικού φαρμάκου που «αδρανοποιεί» το υδράργυρο που εκλύεται  από τα ρινίσματα του αφαιρούμενου υλικού.